دیوان دقیقی

#آیان_کتاب

#ayanketab

http://ayanketab.com/product/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D9%82%DB%8C%D9%82%DB%8C/

زندگینامه ابومنصور دقیقی

ابومنصور محمد بن احمد طوسی شناخته شده به دقیقی (وفات میان سالهای ۳۶۷-۳۶۹
(هجری)) شاعر بزرگ دری زبان بود. زادگاه وی بنا به روایات گوناگون، توس،
بلخ، سمرقند و بخارا ذکر شده است.
دقیقی در جوانی به دلیل  خوی بد یا ضعف اخلاقی  کشته شد. فردوسی در این مورد این چنین میسراید:

جـوانیش را، خـوی بـد یـار بـود
ابـا بـد، همیشه بـه پیکـار بـود
بـرو تـاختن کـرد، نـاگاه مـرگ
به سر بـر نهادش، یکی تیره تـرگ
بـدان خـوی بد، جان شیرین بداد
نبود از جهـان، دلش یک روز شاد
یکایـک از او، بخت بـرگشته شد
به دست یکـی بنده بر، کشته شد

شاعران
دورانهای پس از او دقیقی را ستوده اند و در سخنگویی از او پیروی  نموده اند.
برای نمونه در سده پنجم هجری قطران تبریزی شاعر نامی پرسشهایی از دیوان
دقیقی را از ناصر خسرو پرسیده است.

درباره شیوایی سخن و استادی دقیقی فردوسی میگوید:

جوانی بیامد گشادهزبان
سخن گفتن خوب و طبع روان
به مدح افسر تاجداران بُدی
ستایندهٔ شهریاران بُدی

و خود دقیقی هم چنین میگوید:

مدیح تا به بر من رسید عریان بود
ز فرّ و زینت من یافت طیلسان و ازار

امروزه
از شعر دقیقی به جز هزار بیتی که در شاهنامه گنجانده شده تنها نزدیک به
سیصد بیت قطعه،قصیده،غزل و شعرهای پراکنده ازو به یادگار مانده است.

شاهنامه فردوسی، تاریخ بیهقی،شرح قصیده ابوالهیثم، چهار مقاله نظامی عروضی،                                                                                                                                                                                   حدائق السحر رشیدوطواط ،ترجمان البلاغه،لباب الالباب عوفی،مونس الاحرار محمدجاجرمی و...

کتاب هایی اند که از دقیقی وشعرهایش یاد کرده اند

دیوان حکیم عسجدی مروزی

#آیان_کتاب

#ayanketab

http://ayanketab.com/product/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AD%DA%A9%DB%8C%D9%85-%D8%B9%D8%B3%D8%AC%D8%AF%DB%8C-%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C/

در بخشی از دیوان عسجدی آمده‌است:«عسجدی از اکثر صنایع لفظی در جهت تحقق
معنا استفاده می‌کند یعنی استفاده از صنایع در هر بخشی دارای دلالت معنایی
است و لایۀ‌ روساختی رابطۀ مستحکمی را با لایۀ ژرف ساختی برقرار می‌سازد.
این شکل ظاهری در صدد القا معناست و این معناست که چنین صورتی را شکل داده و
ایجاد می‌کند.»

دیوان حزین لاهیجی

#آیان_کتاب

#ayanketab

http://ayanketab.com/product/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D8%B2%DB%8C%D9%86-%D9%84%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%AC%DB%8C/

دفتر اشعـار حـزین لاهیـجی
محمدعلی بن ابوطالب متخلص به حَزین و معروف به شیخ علی حزین در سال ۱۱۰۳ قمری در
اصفهان زاده شد. او از نوادگان شیخ زاهد گیلانی است. از استادان حزین
میتوان به امیر سید حسین طالقانی اشاره کرد.

او از آخرین شاعران بزرگ سبک هندی بود.  آثار او عبارت اند از: تذکره شعرا،
دیوان اشعار، صفیر دل، حدیقه ثانی در برابر حدیقه سنایی ،تذکارات
العاشقین در برابر لیلی و مجنون . تذکره حزین لاهیجی با سبکی ساده
و پخته به نگارش درآمدهاست.

حزین در کتاب تاریخ خود وضعیت اصفهان در زمان حمله افغان را شرح میدهد.

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد/در دام مانده باشد صیاد رفته باشد، یکی از مشهورترین ابیات اوست.

حزین لاهیجی در سال ۱۱۴۶ق به هند رفت و در سال ۱۱۸۱ق در حدود هفتاد و هشت سالگی در بنارس درگذشت و در همان شهر دفن شد.

حزین لاهیجی از ترس نادرشاه به هندوستان رفت و تا پایان در هند زندگی کرد.
سکونت محمدعلی حزین لاهیجی در نوزده سال آخر زندگی خود در بنارس که تحت
حکومت نوابهای شیعه بود، از رویدادهای مهم در حیات فرهنگی، مذهبی و ادبی
این شهر است. آرامگاه او - که مدفن خلیل علی ابراهیم خان نیز در جوار آن
است - در بنارس زیارتگاه مهمی است که زوار آن، علاوه بر شیعیان، سایر
مسلمانان نیز هستند. حضور حزین و درسهای او در ترویج و اشاعة تشیع در آن
سامان نقش بسیار مهمی داشت.

دیوان اشعار حکیم صفای اصفهانی

#آیان_کتاب

#ayanketab

http://ayanketab.com/product/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1-%D8%AD%DA%A9%DB%8C%D9%85-%D8%B5%D9%81%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C/

"مجموعه‌ی حاضر تصحیحی است از "دیوان اشراق" سروده‌ی "میرمحمد باقرداماد"
معروف به "میرداماد" ـ از حکمای نامدار عصر صفوی که با ظهور خود در حوزه‌
فکری اصفهان، فلسفه را دگرگون کرد ـ که شامل قصاید، غزلیات، ملمعات،
مثنوی "مشرق الانوار" و رباعیات وی می باشد. میرداماد در سرودن این اشعار به سبک
هندی نظر داشته است. تصحیح این اثر بر اساس سه نسخه‌ی خطی و یک نسخه‌ی چاپ
انجام شده که عبارت‌اند از: 1- نسخه‌ی کتابخانه‌ی ملک، ش 4986؛ 2- نسخه‌ی
کتابخانه‌ی آستان قدس رضوی، ش 4771؛ 3- نسخه‌ی کتابخانه‌ی علامه محقق سید
محمدعلی روضاتی؛ 4- نسخه‌ی چاپ شده‌ی مرحوم حاج‌ میرزامحمود شفیعی در
اصفهان 1349 ش، با مقدمه‌ی ابرقویی. در بخش آغازین کتاب نیز،
زندگی و اندیشه‌ها و آثار میرداماد،  معرفی گردیده است."

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

#آیان_کتاب

#ayanketab

http://ayanketab.com/product/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%A8%D9%86-%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%88%D9%85%D8%AF%DB%8C/

کتاب کلیات اشعار ابن یمین با تصحیح و مقدمه مرحوم سعید نفیسی ، شامل دیوان قطعات و رباعیات وی می باشد.

مصحح در باره نویسنده کتاب چنین گفته است:

از آثار ابن یمین پیداست که مردی قانع و گوشه نشین و وارسته و پارسا بوده و به مبادی اخلاقی پیوستگی تام داشته است.

ابن یمین ، مقطعات اخلاقی بسیاری سروده و روی هم رفته حدود پانزده هزار بیت
شعر از او در دست است که نزدیک سه هزار بیت آن ، مقطعات اخلاقی بوده و از
این پانزده هزار بیت، یک ثلث قصاید ، یک ثلث غزلیات و یک ثلث رباعیات اوست.
این مجلد که  به دست خوانندگان می رسد شامل مقطعات ، مثنویات و
رباعیات وی است.


منم ابن یمین که نتوان کرد

جز به من انتساب شعر مرا

در میان سخنوران باشد

فضل فصل الخطاب شعر مرا

نتوان کرد نسخ تا به ابد

همچو ام الکتاب شعر مرا