#آیان_کتاب
#ayanketab
بدیع الزمان عبدالواسع بن عبدالجامع جبلی غرجستانی از شاعران و
فرهنگیان مشهور پارسیگوی است که در قرن ششم هجری میزیست. وی در غرجستان که
ولایتی در افغانستان و در شرق هرات است چشم به جهان گشود. عبدالواسع جبلی غرجستانی
در حوزههای دینی تربیت یافت و بر علوم تفسیر، فقه، کلام و حدیث و نیز شعر فارسی و
عربی تسلط داشت. جبلی از پیشروان تغییر سبک خراسانی به عراقی بوده است. وی در سال ۵۵۵ هجری قمری درگذشت.
#آیان_کتاب
#ayanketab
معروف به خلاق المعانی ، به دلیل آوردن معانی دقیق
شعری. از جوانی سرودن شعر پرداخت. وی علاوه بر باریک اندیشی و دقت در خلق معانی در
التزامات دشوار و تقید به آوردن ردیفهای مشکل نیز مشهور بود. او آخرین قصیدهٔ
سرای بزرگ ایران در دوره مغول است. او خاندان آل صاعد ، اتابکان فارس و امرای
طبرستان و همچنین جلالالدین منکبرنی را مدح گفته است. کمال الدین در فقه ، اصول و
ادبیات عرب تبحر داشت و از اغلب علوم عصر خود آگاه و در حکمت ، طب ، ریاضیات بهویژه
هندسه ماهر بود ، و در اشعار اصطلاحات علمی بهکار میبرد. وی همچون پدرش شاهان
معاصر و بزرگان بسیاری را مدح گفت. کمالالدین در قصاید عرفانی پیشرو سعدی بود و
قصاید عرفانی سعدی مکمل قصاید وی میباشد. در پایان عمر به عرفان روی آورد و مرید
شیخ شهابالدین سهروردی گردید و خانقاهی برای خویش اختیار کرد. وی شاهد حملهٔ
مغولان به اصفهان و کشته شدن انسانهای بسیار بود و خود نیز سرانجام به دست مغولی
کشته شد یا به قول "مجمل فصیحی" به دست رندان و اوباش در ۶۲۶ق به قتل رسید. از آثارش: "رسالهٔالقوسیه"؛ "دیوان"
شعر ، شامل قصائد مقطعات ، غزلیات ،
رباعیات و چند مثنوی ، که نسخهای از آن درهند به چاپ رسید
#آیان_کتاب
#ayanketab
مطمئناً نیازی به توضیح ندارد که حافظ شیرازی کیست
و دیوان او چیست! همه ی ایرانی ها حافظ شیرازی شاعر پرآوازه ایرانی را می شناسند.
#آیان_کتاب
#ayanketab
اوحدالدّین محمّدبن محمّد انوری معروف به انوری ابیوردی
و «حجّةالحق» از جملهٔ شاعران و دانشمندان ایرانی سده ۶ قمری در دوران سلجوقیان
است. انوری استاد قصیده سرای شعر پارسی و آراسته به هنرهای خوشنویسی و موسیقی بودهاست.
او از دانشهای ریاضیات، فلسفه و موسیقی بهرهور و در دستورات اخترشناسی به زبان خود...
#آیان_کتاب
#ayanketab
میرزا ابوالقاسم فراهانی فرزند سیدالوزراء میرزا
عیسی معروف به میرزا بزرگ از سادات حسینی و از مردم هزاره فراهان از توابع اراک
بود. در سال 1193 هـ.ق به دنیا آمد و زیر نظر پدر دانشمند خود تربیت یافت و علوم
متداوله زمان را آموخت. در آغاز جوانی به خدمت دولت درآمد و مدتها در تهران کارهای
پدر را انجام می داد. سپس به تبریز نزد پدرش، که وزیر آذربایجان بود، رفت و چندی
در دفتر عباس میرزا ولیعهد به نویسندگی اشتغال ورزید و در سفر های جنگی با او
همراه شد و پس از آنکه پدرش انزوا گزید، پیشکاری شاهزاده را به عهده گرفت و نظم و
نظامی را که پدرش میرزا بزرگ آغاز کرده بود و تعقیب و با کمک مستشاران فرانسوی و
انگلیسی سپاهیان ایران را منظم کرد و در بسیاری از جنگهای ایران و روس شرکت داشت.